Ajab odamman-da. Men ushlagan tovuqning patini yulib qo‘yganlar ham bor ekan bu dunyoda. 

Yaqinda ishxonada xunob bo‘lib o‘tirsam, kotiba bir kishi meni so‘rab kelganini aytdi. Biror tanish yo‘qlab kelgandir-da, deb o‘ylab, kirsin, dedim.

O’zi bizda shundog‘am  vrachlar yetishmaydi-ku,  ba’zilari bo‘lsa pul ketidan quvib Amerika va Yevropaga  ketib qolyaptilar. O’zimizda o‘sgan donolar bo‘lsa,  chet elda o‘qib qaytgan vrachlar oldin qayta imtixon  topshirib,  keyin davolash ishlariga kirishishlarini talab qilishmoqda.   

Qani, o‘g‘lim, kundaligingni olib kel-chi. Hmm, ne, nega hech narsa yozmabsan! Yozolmayman? Sakkizinchi sinfda o‘qib-a? Voy kallavaram-ey. Kelajagingni o‘ylaysanmi, o‘zi? Axir sen boshliqning o‘g‘lisan-a. Demak, hech bo‘lmaganda ism-sharifingni to‘g‘ri yozishni o‘rganishing shart. Chunki sen ham kelajakda bir idoraga boshliq bo‘lasan. Hujjatlarga qo‘l qo‘yishing, birov yozib bergan nutqlarni o‘qishing kerak bo‘ladi.

Bolaligimda ko‘p kitob o‘qiganim uchunmi, judayam ko‘p xayol suraman. Yana qanaqa xayollar deng. Aytsam, kulasiz.

Tasavvur qiling: odamda ham dum bo‘lganida qanday bo‘lardi? Yo kalta yoki uzun. Hammaniki bir-biriga o‘xshamasdi, albatta. Ammo biror-bir dumli mavjudotnikiga o‘xshashi mumkin edi. Masalan, kimniki maymunnikiga, birovniki itnikiga, kimniki eshaknikiga…

Bugun dam olish kuni.

Ergashali dam olish kunlari palovxonto‘rani damlab, achchiq ko‘kchoy ichib televizor ko‘rishni xush ko‘radi. Xotini Alomatxon esa erining tamoman aksi. Haftaning bergan kuni ko‘chada-yu, yana yakshanbaga asdoydil tayyorgarlik ko‘radi. Dushanbadan boshlab shanbagacha besh kun bozorga hozirlik! Yakshanba kuni tongda esa bozorga yo‘rg‘alaydilar.

— Qo‘shni birpasga biznikiga chiqing, issiq choyim bor, suhbatlashib ichardik, — deb qoldi.

Turdi tomdan tushgan tarashadek “tap” etib devordan oshib juvonning ro‘parasida hoziru nozir bo‘lganini o‘zi ham sezmay qoldi.

Sohib Qodirovich bir kuni meni xonalariga chaqirib qoldi. To‘rdagi kursida bir parcha qog‘ozga tikilgancha o‘tirgan ekan.

— Chaqirtirgan ekansiz, — dedim kirganimni bildirish uchun....