Arti noutbukni shaht bilan yopadi. Tunda uydan chiqishga otlanadi. 
Shobha: - Qayerga ketyapsan? 
Arti: - Yashni oldiga. Men hamma narsani esladim. Endi Yash nega o'zini mendan olib qochayotganini bildim. 
Shobha: - Yo'q. Xozir aytma. Yash bunga tayyor emas. Unga biroz vaqt ber. 
Arti: - Yana qancha vaqt beraman unga. Men homiladorman. Endi kutmayman, jim turmayman ham endi. Yash meni tashlab ketolmaydi. Men uni farzandiga homiladorman. Meni hayotidan chiqara olmaydi. To'g'ri. u hali ham Arpitani sevadi. Tuyg'ularini hurmat qilaman, lekin bu meni hech qachon havotirga solmagan. 
Shobha: - Yashga biroz vaqt ber. Biroz o'ziga kelgach, bola haqida aytasan. 
Suraj Vithiga qo'ng'iroq qili,b uydagi ahvolni so'raydi. Vithi hammasi joyida ekanligini, hatto Parithi ham o'zini yaxshi tutayotganini aytadi. Pari kelib: 
- Rahmat kelinoyi syomka haqida aytmaganingizga. 
Vithi: - Oyim kasal. Ularni havotirga qo'yishni istamayman. 
Pari: - Menga tushlik tayyorlab bering. 
Vithi: - O'zing tayyorla. Meni uy ishlaridan oshiqcha vaqtim yo'q 
Pari: - Ha mayli. Biror joydan sotib olarman 
Vithi: - Uzur, Pari oilamiz tinchligi uchun o'zimni shunday tutishga majburman. Hatto senga qo'pol gapirishimga to'g'ri kelsa ham. 
Arti uyga keladi. 
Vithiga: - Kelinoyi men nima bo'lganini esladim. Lekin oldin Yash bilan gaplashishim kerak 
Vithi: - Yash uyda yo'q. 
Pratik: - Uni qayerdaligini men bilaman. Boks klubida.Yash avval birortamizni hafa qilib qo'ysa, o'sha yerga borib, urushib, o'zini jazolardi. Otam bo'lganda uni to'xtatardi. Lekin u ham ketgan. 
Pratik va Arti klubga borishadi. Yash mushtlashmoqda. 
Arti: - Pratik uni to'xtating. 
Pratk: - Men to'xtata olmayman. Faqat siz uni to'xtata olasiz. 
Yash kuchli zarba yeb, Artini oldiga yiqiladi. 
Arti: - ko'zingizni oching! 
Yash Artiga qaraydi va jahl bilan turib ketadi. 
DAVOMI BOR...